Zó ziet Het Land van Ooit er nu uit

Foto links: Werk aan de Muur. Het kasteel toen en nu
Foto links: Werk aan de Muur. Het kasteel toen en nu

Jarenlang waren kinderen de baas in Het Land van Ooit, het inmiddels al jaren failliete pretpark in Drunen. Wat is er overgebleven van het eens zo beroemde roze kasteel, en zijn de soldaten van het leger van Napoleon er nog? Onze gastblogger Melissa trok de wandelschoenen aan en ging op ontdekkingstocht naar deze urbex locatie in ons eigen kikkerlandje.

Urbex locaties; ik vind ze fascinerend. Online kan ik urenlang rondstruinen, op zoek naar verlaten dorpjes, vergane speeltuinen en naar spookachtige restanten van plekken die ooit vol leven razen. Mijn 'fotografiehart' gaat sneller kloppen van dit soort verlaten en vervallen locaties, die je vooral in het buitenland vindt. Het mysterieuze, het verval, de verschraalde kleuren. Plekken die soms overwoekerd worden door de natuur en waar je je fantasie de vrije loop kunt laten over het verleden. Het bezoeken van dit soort plekken wordt ‘urban exploring’ genoemd, oftewel urbex. Helaas telt ons gecultiveerde land maar weinig urbex locaties, maar op verschillende websites wordt Het Land van Ooit aangeduid als een onvervalste urbex locatie. Ken je het roze kasteel nog? (Tipje voor de fans: de foto hierboven is van Werk aan de Muur en bestel je hier). En is dit - sinds 14 jaar failliete en ondertussen eigendom van de gemeente Heusden - voormalige pretpark ook echt urbex waardig? Ik ging op pad om het uit te zoeken.

Urbex locatie Het Land van Ooit
Urbex locatie Het Land van Ooit

Het Land van Ooit is in 1989 opgericht door Marc Taminiau, toenmalig directeur van de Efteling. Na een aantal glansrijke jaren nam het bezoekersaantal af en kwam het park in zwaar weer. Nadat het in 2007 failliet ging gebeurde er jarenlang niks met het park. De attracties werden verkocht, de verf bladderde van het roze kasteel en de natuur kreeg vrij spel. De gemeente Heusden kocht de grond, noemde 'De Poort van Heusden' en maakte er een wandelgebied van.  
.
Nieuwsgierig naar wat er was overgebleven van Het Land van Ooit ging ik samen met een vriendin op ontdekking. We zien al snel dat de natuur hier de afgelopen jaren vrij spel heeft gekregen en dat het park inmiddels een heus bos is geworden. Het eerste dat opvalt zijn de blauwe bruggetjes die her en der nog te vinden zijn. De slootjes eronder zijn inmiddels op veel plaatsen dichtgeslibd. En waar ooit de zwanenbootjes over de vijver voeren, ligt nu nog slechts een met groene aanslag half verzonken ballenlijn. Als we verder lopen, komen we bij een stukje muur dat overgebleven is van een attractie. Bespoten met graffiti en door bomen overwoekerd. Ja, dit is dus wat de urbex liefhebbers willen zien. Onderweg passeren we nog enkele kapotte straatlantaarns in dezelfde blauwe kleur als de bruggen. Eens moet het hier toch een sprookjesachtige wereld geweest zijn, maar er is nog weinig van over.
.
Het ooit zo opvallende roze kasteel is opgeknapt en hersteld in de oorspronkelijke kleur. Jammer eigenlijk, want ik verheugde me op de afgebladderde stukken roze verf om te fotograferen. De binnenkant schijnt nog in originele staat te zijn en wordt tijdelijk antikraak bewoond. Hoe te gek moet dat zijn: voor een prikkie wonen in een voormalige roze sprookjeskasteel. Dit is ook meteen de reden dat er in Nederland niet veel urbex locaties te vinden zijn. Veel leegstaande gebouwen worden al snel antikraak bewoond, hebben binnen no-time een nieuwe bestemming of worden rigoureus gesloopt. En zeg nu zelf, hoe gaaf is het om zo’n unieke locatie te bewonen? Héél gaaf weet ik uit ervaring, na jarenlang in een voormalige jongensschool gewoond te hebben. Maar voor de écht indrukwekkende plaatjes zie ik liever het eens zo sprookjesachtige interieur overvallen worden door de elementen van de natuur.

De soldaten in de hofvijver zijn er nog
De soldaten in de hofvijver zijn er nog

En dan komen we bij het hoogtepunt van wat er nu nog over is van Het Land van Ooit: de soldaten van het leger van Napoleon in de hofvijver. Ik verwachtte door riet overwoekerde soldaten in verweerde en verschraalde kleuren. Maar niets is minder waar: ook deze attractie is opgeknapt, maar desondanks (of misschien wel júist daardoor) nog steeds een geliefd object om te fotograferen. Of Het Land van Ooit een échte urbex locatie is? Mwah. Eigenlijk is het alweer 'te mooi' gemaakt. En toch is het leuk om eens een wandeling te maken in dit voormalige pretpark. Veel mensen zullen er immers warme herinneringen aan hebben...
.
We kregen nog een leuke tip: op deze Facebookpagina vind je foto's van Het Land van Ooit zoals het toen was en hoe het er nu is!

 

 

 

reacties op dit blog (0)

* = verplicht (e-mailadres wordt niet gepubliceerd)